Als ons kraanwater voor vissen niet gezond is kan je je afvragen of het wel zo gezond is voor óns….
Water is een bijzondere stof. Alle bekende levensvormen zijn er van afhankelijk. Water vormt het hoofdbestanddeel van de cel, de bouwsteen van alle levende wezens. Het maakt 70% uit van het menselijk lichaam. Dit water bevindt zich niet alleen in onze lichaamscellen maar ook in de ruimte tussen de cellen en in het bloed en de lymfevloeistof.
Water dankt deze bijzondere rol in alle levende wezens aan zijn groot oplossend vermogen. Door dit oplossend vermogen kan water vele andere stoffen tegelijkertijd in zich herbergen, een plaats geven of door zijn vloeibaarheid verplaatsen. Dit verplaatsen van opgeloste stoffen is voor het functioneren van het lichaam essentieel. De lichaamscellen moeten immers zuurstof en voedingsstoffen kunnen opnemen en de afvalstoffen die bij de processen binnen de cel ontstaan, weer kwijtraken. Het menselijke lichaam beschikt over een aantal systemen om deze afvalstoffen kwijt te raken. Gasvormige afvalstoffen ademen we via onze longen uit. Sommige afvalstoffen scheiden we via ons spijsverteringskanaal uit, maar de belangrijkste weg waarlangs schadelijke stoffen uit ons lichaam verwijderen, is via de nieren. Deze bevatten vele minuscule filters, waarlangs het bloed gereinigd wordt. De schadelijke stoffen worden dan, alweer opgelost in water, als urine uitgescheiden.
Om werkelijk te kunnen profiteren van het reinigend vermogen van water voor ons lichaam is het wel van belang dat het water dat we drinken, zuiver is. Juist door het groot oplossend vermogen van water is zuiver water niet zo vanzelfsprekend. Er zitten altijd wel stoffen in opgelost, of er leven micro-organismen in. Hierdoor wordt het water soms ongeschikt voor consumptie.
De bekende Franse bacterioloog Louis Pasteur heeft eens gezegd: “Wij drinken 90% van onze ziekten.”
In de jaren 30 van deze eeuw deed de Engelse arts dr. Robert Mc Garrison onderzoek bij de Hunza’s, een volk dat hoog in het Himalaya-gebergte leeft, en dat in het geheel geen ziekte kent. Deze mensen worden moeiteloos 100 tot 130 jaar. Dr. Henri Coanda, een Roemeense wetenschapper, bestudeerde naast deze Hunza’s nog een aantal volkeren die nauwelijks ziekte kennen en heel oud worden. Deze volkeren leefden verspreid over de wereld: in Georgië, in Mongolië, in Ecuador en in Peru. Hoewel de gezondheid van de mens van meerdere factoren afhankelijk is vond Dr. Coanda één gemeenschappelijke factor bij al deze volkeren: zij beschikten over water van een buitengewoon zuivere kwaliteit. Dit water komt rechtstreeks uit hoger gelegen gletsjers. Het is vergelijkbaar met gedistilleerd water.
We weten dat de waterleiding bedrijven hun uiterste best doen om ons van betrouwbaar drinkwater te voorzien. Dat houdt in de eerste plaats in, dat het water geen ziekteverwekkende micro-organismen bevatten. Hiervoor zijn verschillende methoden in gebruik. Vanouds wordt drinkwater ontsmet door de toevoeging van chloor, maar hier zijn belangrijke nadelen aan verbonden. Niet alleen smaakt het water slecht, maar bovendien wordt het in feite minder zuiver. Er worden immers geen verontreinigingen (bacteriën) uitgehaald, er wordt juist iets aan toegevoegd, nl. chloor. Dit heeft op termijn een slechte invloed op de gezondheid, zoals blijkt uit het onderzoek door Prof. L.C. Vincent. Deze slechte invloed komt mede tot stand door het spontaan ontstaan van organische chloorverbindingen in het water. Van dergelijke stoffen is bekend dat ze kankerverwekkend zijn.
Tenslotte is er het probleem van de milieuvervuiling. Ieder kind in Nederland weet dat het water in onze rivieren ondrinkbaar is door de lozingen van fabrieken. Toch moeten veel waterleidingbedrijven hier betrouwbaar drinkwater van maken. Ook in de gelukkiger streken waar men kan beschikken over voldoende grondwater, begint het probleem van de milieuvervuiling op te spelen. Vele landbouwgiften zijn inmiddels in zulke grote hoeveelheden in de grond terechtgekomen, dat ze het grondwater bereiken, waardoor dit vervuild raakt. Hoewel er tegenwoordig hard gewerkt wordt om de uitstoot van schadelijke stoffen in het milieu te beperken, blijft dit nog lange tijd een probleem. Er ontstaan elk jaar, in laboratoria en het milieu door onderlinge reacties, vele nieuwe stoffen, waarvan het effect op milieu en gezondheid onbekend is. Voor veel stoffen zijn normen opgesteld. Drinkwater mag slechts in vaststaande hoeveelheden met deze stoffen vervuild zijn. Helaas zijn deze normen niet in alle landen even streng en bovendien is men geneigd de normen enigszins aan te passen aan de bestaande situatie, in plaats van andersom. En dan hebben we het nog niet over de zeer vele onbekende stoffen die in het oppervlaktewater aanwezig zijn. Omdat deze stoffen onbekend zijn, zijn ze ook niet meetbaar en dus kunnen er geen normen voor worden opgesteld.
Fytoremediatie is het proces waarbij een plant vervuilde stoffen uit de bodem, het water en de lucht reinigt door ze om te zetten in onschadelijke stoffen. Lang niet alle planten kunnen dit, maar hennep wel!
De planten zorgen voor optimale groeiomstandigheden rond het wortelsysteem waardoor micro-organismen verontreinigingen afbreken. Dit geldt onder meer voor grond die is vervuild door de aanwezigheid van zware metalen, polycyclische aromatische koolwaterstoffen en minerale olie. Verontreinigingen in de teeltbodem worden gestabiliseerd waardoor verspreiding wordt belet.
De hoeveelheid metalen die hennep opneemt is afhankelijk van de bodemgesteldheid, zoals pH-waarde, de grondsoort en de specifieke lokale omstandigheden. De snelheid waarmee verontreinigingen worden opgenomen laat zich moeilijk voorspellen. Onderzoek heeft vastgesteld dat de stengel van hennep onaangetast blijft als het gewas op verontreinigde grond wordt geteeld. Hennep wordt momenteel zelfs gebruikt om de verontreinigingen op te ruimen in het gebied waar de nucleaire ramp van Chernobyl heeft plaatsgevonden. De kracht van hennep is zelfs zo groot, dat Japanse wetenschappers al geopperd hebben om de vervuilde grond in de buurt van de kerncentrale van Fukushima met hennep te beplanten.
Als hennep in staat is schadelijke stoffen uit de bodem te onttrekken, is het niet moeilijk voor te stellen wat ze voor ons lichaam hierin kan betekenen….
-“Problematiek van drinkwater”, uit: Arts en alternatief, door: Dr. F. Morell
“Gif in ons glas?” Door Y. Verheyen (B)
-“Das Wasser und seine Aufbereitung”, uit: Der Freie Artz, Sonderdruck nr. ½ 1993, door Dr.med. Helmut Elmau.
